Voor de verwarming van ons huis gaan we, zoals ik eerder schreef, gebruik maken van een speksteenkachel. Dat is gezellig, geeft een lekkere warmte en het is duurzaam, maar ook bewerkelijk. Er ligt al een hele stapel gekloofd hout, maar soms is de tijd er niet voor om lekker te stoken en wil je het toch warm hebben in huis. Als hoofdverwarming (en koeling in de zomer) en warmwatervoorziening gaan we een warmtepomp gebruiken. Voor deze warmtepomp hebben we een horizontale collector (bodemwisselaar) aangelegd in de laatste week van de vakantie.
Even wat cijfers, om een beeld te krijgen van het geheel:
In totaal is er een vak van 54 meter lang, 20 meter breed en 1.50 meter diep uitgegraven. Dat is in totaal ruim 1600 m3 zand.
In de immens grote kuil (met de afmeting van een wedstrijdzwembad) zijn op de bodem tyleenslangen gelegd met een totale lengte van 2 kilometer.
Door deze slangen zal een mengsel van water en glycol gaan stromen.
We hebben de slangen allemaal aan elkaar gekoppeld, het wordt een gesloten systeem. Om te testen of alle slangen zo aan elkaar gekoppeld zijn dat er geen lek in zit moet het geheel op een hoge druk gebracht worden. Deze druk moet constant blijven gedurende minimaal een etmaal. Daar is nu het wachten op.Meer foto's van de aanleg vind je hier.
zaterdag 31 juli 2010
woensdag 28 juli 2010
IBA
Vandaag is ons IBA systeem aangelegd. Dat was best spannend, Wilko had dit nog nooit eerder gedaan, maar onze kraanmachinist Theo heeft ruim dertig jaar ervaring en dat was te merken.
De vrachtauto van Oegema kwam een uurtje later dan afgesproken met de tank aan. Ons pad naar de bouwkavel is voor een vrachtauto niet begaanbaar dus de tank werd aan de weg gelost. Omdat de uit drie delen bestaande bak in totaal ruim 7000 kilo weegt kon deze niet in één keer op een platte wagen naar de plek van bestemming vervoerd worden.
We hadden bedacht dat we drie keer heen en weer zouden rijden en de tank deel voor deel zouden plaatsen.
Om zo´n tank te kunnen tillen heb je speciale klemmen en kogels nodig die je bij de leverancier, De Wildkamp, kunt huren. Dat hadden we gedaan, maar jammer genoeg was de conditie van de set niet geweldig. Eén klem was verbogen en er miste een schroef om ´m vast te zetten. Theo durfde het aan met twee klemmen.
In een gat van bijna tweeënhalve meter diep verdween de bodem van onze tank. De bodem van de kuil was door Theo op het oog nagenoeg waterpas afgegraven. Hoera, het begin van de aanleg is een feit. Aan de rechterkant van de foto kun je zien dat de wanden van de kuil op instorten staan. Best gevaarlijk, zeker als je weet dat Wilko daarna het gat nog in moest om de randen van de tank nog in te smeren met cement om de volgende ring daar goed op te laten hechten.
Ring nummer twee werd opgehaald. Zonder al teveel problemen werd ook deze geplaatst. We werden voorzichtig blij, het deksel nog even en dan zou de klus geklaard zijn.
Toen we probeerden de hijskogels aan de bevestigingspunten van het deksel vast te maken bleken de kogels niet te passen. Dus...weer naar Hoogeveen om de juiste maat kogels op te halen. Gelukkig waren die in het filiaal van de Wildkamp aanwezig, anders zouden we de deksel een nacht aan de weg moeten laten liggen omdat we ´m niet konden vervoeren. Niet dat iemand deze zomaar mee zou nemen, maar wanneer een auto er tegenaan zou rijden zou er zowel aan de betonnen deksel als aan de auto nogal wat schade kunnen komen.
Deze klus heeft bijna een hele dag in beslag genomen. Meer foto´s kun je hier vinden.
De vrachtauto van Oegema kwam een uurtje later dan afgesproken met de tank aan. Ons pad naar de bouwkavel is voor een vrachtauto niet begaanbaar dus de tank werd aan de weg gelost. Omdat de uit drie delen bestaande bak in totaal ruim 7000 kilo weegt kon deze niet in één keer op een platte wagen naar de plek van bestemming vervoerd worden.
We hadden bedacht dat we drie keer heen en weer zouden rijden en de tank deel voor deel zouden plaatsen.
Om zo´n tank te kunnen tillen heb je speciale klemmen en kogels nodig die je bij de leverancier, De Wildkamp, kunt huren. Dat hadden we gedaan, maar jammer genoeg was de conditie van de set niet geweldig. Eén klem was verbogen en er miste een schroef om ´m vast te zetten. Theo durfde het aan met twee klemmen.
In een gat van bijna tweeënhalve meter diep verdween de bodem van onze tank. De bodem van de kuil was door Theo op het oog nagenoeg waterpas afgegraven. Hoera, het begin van de aanleg is een feit. Aan de rechterkant van de foto kun je zien dat de wanden van de kuil op instorten staan. Best gevaarlijk, zeker als je weet dat Wilko daarna het gat nog in moest om de randen van de tank nog in te smeren met cement om de volgende ring daar goed op te laten hechten.
Ring nummer twee werd opgehaald. Zonder al teveel problemen werd ook deze geplaatst. We werden voorzichtig blij, het deksel nog even en dan zou de klus geklaard zijn.
Toen we probeerden de hijskogels aan de bevestigingspunten van het deksel vast te maken bleken de kogels niet te passen. Dus...weer naar Hoogeveen om de juiste maat kogels op te halen. Gelukkig waren die in het filiaal van de Wildkamp aanwezig, anders zouden we de deksel een nacht aan de weg moeten laten liggen omdat we ´m niet konden vervoeren. Niet dat iemand deze zomaar mee zou nemen, maar wanneer een auto er tegenaan zou rijden zou er zowel aan de betonnen deksel als aan de auto nogal wat schade kunnen komen.
Deze klus heeft bijna een hele dag in beslag genomen. Meer foto´s kun je hier vinden.
zondag 25 juli 2010
Het gaat beginnen...
De mussen vielen bijna dood van het
dak, zo warm was het de afgelopen weken. Maar wij lieten ons er niet van weerhouden om te gaan kijken naar een speksteenkachel. Wilko wist eigenlijk allang welke er zou komen, maar we wilden toch even naar België om 'm in het echt te kunnen zien.
(Leuke smoes om toch even een paar dagen op vakantie te kunnen).
De kachel van onze keuze is de Tulikivi Valkia, een strak model met een mooie grote ruit waardoor we een mooi vlammenspel kunnen aanschouwen. Na het bezoek aan de importeur zijn we twee dagen naar Lille gegaan. Een bezoek aan de FNAC zorgde ervoor dat we negen cd's rijker naar huis zijn gegaan. Op de terugreis hebben we er vier kunnen luisteren. Allemaal bijzonder en stuk voor stuk mooi.
Morgen gaan we beginnen met het aanleggen van de horizontale bodemwisselaar voor de warmtepomp. Later meer hierover.
zaterdag 17 juli 2010
Keukens
Pfff, een keuken uitzoeken is niet onze hobby. Leuk wat er allemaal te koop is, niet leuk wat het allemaal moet kosten.
In een opwelling zijn we woensdag naar Ikea in Groningen gereden. We horen zoveel lovende verhalen over goede kwaliteit en mooie spullen, dat wilden wij ook eens bekijken. In mijn naïviteit dacht ik dat het in de zomertijd wel rustig zou zijn, wie gaat er nu naar Ikea in de vakantie? Nou...dat hebben we geweten. Een paar uur achter de pc gezeten om zelf je droomkeuken in elkaar te flansen. Wat een geluk dat Wilko zoveel geduld heeft. Tegen zessen een eenvoudig, doch voedzaam maal in het restaurant gegeten en daarna nogmaals naar de keukenafdeling. Toen werden we geholpen door een vrolijke, aardige dame, die wel de verdrietige mededeling had dat de RVS aanrechtbladen niet meer leverbaar zijn. De randen hiervan waren te scherp en hierdoor gevaarlijk. Jammer... De prijs lijkt op het eerste oog niks mis mee.
Donderdagmiddag op afspraak naar de plaatselijke keukengigant. Mooie spullen, direct een offerte mee, waarvan we nog niet weten of dat een scherpe prijs is. En ik lijk al in te burgeren hier, want ik kom zomaar een collega tegen in de showroom.
Gistermiddag naar Kampen naar Benab. Dit bedrijf onderscheidt zich doordat ze zelf keukens op maat maken. Een tevreden klant verwees me naar hun. Het gesprek was leuk, Tineke gaat een offerte voor ons maken, spannend...
We zijn het er wel over eens dat we het bij deze drie bedrijven laten, hoe meer je ziet, hoe moeilijker we het onszelf maken. En als we dit nu echt leuk vonden...maar leuke dingen zijn bij ons toch andere dingen.
Abonneren op:
Posts (Atom)