Begin van de maand is ons pad verhard. We hebben gebroken puin aan laten brengen en nu kan Béa ook met haar autootje op het kavel komen. Dat is fijn. Mensen met een verlaagde auto moeten nog steeds rustig aan doen op het pad.Verder zijn we nog steeds druk met het verwerken van al dat hout wat van de omgezaagde bomen afkomt.
Béa had een paar zaterdagen vrij om met school bezig te zijn. Daan moest zijn vader helpen.
Wilko heeft zich met de bosmaaier bezig gehouden met de braamstruiken langs het pad.
Gisteren was het weer zover. We hebben met ons drieën gezaagd, gekloofd en gestapeld. Het was heerlijk weer, warm zelfs. Al met al ligt er nu een kuub of vijf hout wat kan drogen. Uiteindelijk, over een jaar of twee,zal het in de speksteenkachel opgestookt worden.
